خوشا دردی که درمانش حسین است
شور – شب 20 رمضان المبارک 1400
خوشا دردی که درمانش حسین است
خوشا جانی که جانانش حسین است
حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جان
بُوَد فرمانروای کشور دل کشور دل
خوشا مُلکی که سلطانش حسین است
حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جان
نوشتم نام او را روی قلبم روی قلبم
خوش آن دفتر که عنوانش حسین است
حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جان
به راه عشق پایان نیست اما
خوشا راهی که پایانش حسین است
بگو اهریمنان کربلا را
که این صحرا سلیمانش حسین است
حسین جانم ، حسین جانم ، حسین جان