چارقدت موند و گلهای پرپرش
زمینه – شب دوم فاطمیه دوم 1400
چارقدت موند و گلهای پرپرش
وای مادرم وای مادر
بهشت مونو سوزوندن آخرش
وای مادرم وای مادر
حیرونه بابا از داغ کوثرش
وای مادرم وای مادر
هنوز نمیدونه چی اومد سرش
وای مادرم وای مادر
آه روزگار من
داره میره مادرم از کنار من
آه روزگار من
گریه به زخم تنت شده کار من
... آه مادرم زهرا ، آه مادرم زهرا ...
فکر خداحافظی با حیدری
وای مادرم وای مادر
حالت که بهتر شد روز آخری
وای مادرم وای مادر
گوشه ی حجره ی تو میشینم و
وای مادرم وای مادر
لباسای سوخته رو میبینم و
وای مادرم وای مادر
آه روز ماتم شد
تو زمین خوردی و از عمر من کم شد
آه از همین حالا
روزگار زینبت دیگه درهم شد
... آه مادرم زهرا ، آه مادرم زهرا ...
نگاه کن مادر حسینِ تو منم
وای مادرم وای مادر
شنیدم که آماده شد پیرهنم
وای مادرم وای مادر
تو گریه به این پیراهن میکنی
وای مادرم وای مادر
یا عریان میگی رو به من میکنی
وای مادرم وای مادر
آه به گلوی من
گریه میکنی همش روبروی من
آه پیرهنو مادر
میبَرن که ببرن آبروی من
... آهـ یا حسین مظلوم ...
حسینِ من بی کس میشه کربلا
وای مادرم وای مادر
پیرهنش دست به دست میشه کربلا
وای مادرم وای مادر
نیزه میخوره از دشمن بی هوا
وای مادرم وای مادر
پیش چشم من میزنه دست و پا
وای مادرم وای مادر
آه روزگار من
تنت افتاده زخمی کنار من
آه روزگار من
بی سرِ من ای نیزه سوار من
... آهـ یا حسین مظلوم ...
شاعر : محمد اسداللّهی