دنیارو بدون خیالش حتی یه دقیقه نمیخوام
شور – شب دوم فاطمیه دوم 1400
دنیارو بدون خیالش حتی یه دقیقه نمیخوام
شیرین تر از این مگه داریم حسینه دنیام
اینو پدرم داده یادم از وقتی تو روضه شکفتم
هیچ موقع به پای کسی جز حسین نیفتم
بابام میگفته ای نور عین
هر جا که رفتی زیر دِین
فَرو الی الامیری حسین
حسین حسین حسین
میگفت میون مشکلات
که سختیا مونده برات
تنها سفینة النجات
حسین حسین حسین
مگه میشه حقی که داره به مارو ادا کرد
مگه میشه بی نمکِ روضه دفع بلا کرد
مگه میشه ماهارو از توی روضه جدا کرد
... حسین وای ، حسین وای ...
از وقتی کنار حسینم اوضام همه وفق مراده
هر چی که میخواستمو بی بی رقیه داده
گفتم به همه جای دنیا غیر از بین الحرمین نه
دل میکَنم از همه اما دل از حسین نه
زندگی بی عشقش غمه
دنیا بی روضش ماتمه
هر چی حسین بگم کمه
حسین حسین حسین
وقتی که تر میشه چشام
تو سختی همیشه آقام
آب رو آتیشه برام
حسین حسین حسین
مگه داریم اربابی بهتر از این برا نوکر
مگه داریم از حال اشک و بکاء روبراه تر
مگه داریم از حرم کربلا جایی بهتر
... حسین وای ، حسین وای ...
روزام داره میگذره با عشق تو هیئتا گفتم همیشه
عمری رو که میام تو روضش حساب نمیشه
هر کی اگه پای حسین سوخت با اشک مس دلو طلاش کرد
هر موقع که اومده هیئت زهرا دعاش کرد
تا عزم هیئت میکنم
غسل زیارت میکنم
میام و بیعت میکنم
حسین حسین حسین
جونمو میدم من براش
آدم شدم تو کربلاش
میزنم از دلم صداش
حسین حسین حسین
مگه آروم میگیره قلبی که وقف عزاشه
مگه آروم میشه دلی که تو روضه نباشه
مگه آروم میمونه اون که دور از کربلاشه
... حسین وای ، حسین وای ...