خوشحالم آن روزی که جز پایان مجالی نیست
شعرخوانی – شب اول وفات حضرت زینب (س) 1400
شعرخوانی – شب دوم محرم الحرام 1401
خوشحالم آن روزی که جز پایان مجالی نیست
بر سینه ام جز داغ تو هرگز مدالی نیست
ما خواستار نوکریِ درگهت هستیم
حتی اگر ما را نخواهی تو ملالی نیست
ای آفرینش وام دار چشم زیبایت
جنت به پیش چشم هایت جز خیالی نیست
مِن بعد سوی ابروانت سجده خواهم کرد
محراب آن قدری هم که دیدم هلالی نیست
مفهوم هستی می تَراود از کلام تو
جایی که باشی جمله ها دیگر سوالی نیست
روزی که نوکر خواندی ام آن وقت فهمیدم
در پادشاهی آن قَدَرها هم کمالی نیست
حاجی برایم آب زمزم ریخت دیدم که
مانند اشک روضه های تو زلالی نیست
در اشتیاق صحن تو میسوزم آقاجان
گوئی برای عاشقان هرگز وصالی نیست