جهانم با تو ای خورشید رو شد آفتابی تر
شعرخوانی – وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) 1401
جهانم با تو ای خورشید رو شد آفتابی تر
ندیدم جامی از چشمان مست تو شرابی تر
از آن روزی که نامت شد اذان در شهرها پیچید
شده حال و هوای آسمان عشق آبی تر
تو با من باش و بگذار عالم از من روی گرداند
منم نوکر تویی آقا چه از این انتصابی تر
غلام نوکرانت هستم آقا فاش میگویم
ندیدم از نوکران تو کسی آدم حسابی تر