شکر خدا که بال و پری داده ای مرا
شعرخوانی – شب تاسوعای محرم الحرام 1391
هیئت بین الحرمین طهران
شکر خدا که بال و پری داده ای مرا
نام و نشان معتبری داده ای مرا
من یک گدای بی سر و پا بودم و شما
یک آبروی مختصری داده ای مرا
نان و نوای من همه از روضه ی شماست
از عشق قلب شعله وری داده ای مرا
اصلاً گدا خجالتی اش هیچ خوب نیست
شکر خدا شما جگری داده ای مرا
امسال هم که هیئتمان پا گرفته است
شکر خدا که چشم تری داده ای مرا
من آمدم که گریه کن غربتت شوم
در گوشِ جان من خبری داده ای مرا
ای روی نیزه رفته به جان خودت قسم
در روضه مژده ی سفری داده ای مرا
من طاقتم کجاست که گودال میبری
اصلاً خدا عجب جگری داده ای مرا
وقتی به یاد و نام شما آب میخوریم
انگار جای آب مِی ناب میخوریم
مردم به نرخ روز اگر میخورند نان
ما نان به نرخ حضرت ارباب میخوریم
شاعر : مهدی صفی یاری