روضه داداشو باید همیشه خواهر بخونه
زمینه – شب عاشورای محرم الحرام 1401
روضه ی داداشو باید همیشه خواهر بخونه
حسینِ من ته گودال افتاده و نیمه جونه
روو گردنش جای شمشیر ، دم گلوش جای دِشنه
حیا کنید اهل کوفه آب نخورید جلو تشنه
پیش چشم حسین نخندین و آبو سَر نکشید
چکمه هاتونو روی سینه ی مُحتضر نکشید
یادگاریِ مادرم رو آخه چرا میبَرید
کهنه پیراهنِ داداش منو کجا میبَرید
... اَلسَّلامُ علیک یا اباعبدالله ...
بسه دیگه هی با چکمه نکن تنش رو لگد مال
بلند شو شمر از روو سینش مادرم اومده گودال
رهاش کنید دیگه اِنقدر روو بدنش پا نذارید
مادرم اومده پا روو چادرِ زهرا نذارید
داره جون میکَنه شما دیگه با لگد نزنید
مادرم اومده تورو خدا حرف بد نزنید
پیش مادرمون حسینو زیر و رو نکنید
نیزه هاتونو دیگه توو بدنش فرو نکنید
... اَلسَّلامُ علی ساکن کربلا ...
الهی زینب بمیره که غرق خونی حسینم
لحظه ی جون دادنت هم دل نگرونی حسینم
بلند شدی روی زانو نگاهِ تو سوی خیمه
ببند چشاتو نبینی حرمله رفت توی خیمه
رفته حرمله خیمه های تورو سوزونده حسین
دیگه آبرو واسه خواهرِ تو نمونده حسین
بازه چشمت هنوز نگاهِ تو سمت معجرمه
داره میگه نگات که موقع غارت حرمه
... اَلسَّلامُ علی مُرَمَّلٌ بِالدِّماء ...
شاعر : محمد امین حق پناه
واقعاً دمتون گرم