این زندگیمون زندگیِ سابق نمیشه
زمینه – شب دوم فاطمیه دوم 1401
این زندگیمون زندگیِ سابق نمیشه
بعد تو دلم فاطمه جان عاشق نمیشه
من موندم و این خاطره های از تو مونده
این چادر خاکیت دلمو خیلی سوزونده
پاسوزم شدی
رفتی و دلیل گریه ی هر روزم شدی
پاسوزم شدی
زخمیِ دری که چشم بهش میدوزم شدی
پاسوزم شدی ، پاسوزم شدی
خانومم سنگِ تموم گذاشتی پام
خانومم تو رفتی پشت در به جام
... یا زهرا ، یا فاطمه نرو نرو ...
وقتی زدنت کاری ازم برنمیومد
درد اینه که از هیشکی صدا در نمیومد
من آرزومه میمردم و نمیشنیدم کاش
اونی که تورو تو کوچه زد گرفته پاداش
این رسمش نبود
از زندگیمون رفتی نگفتی اما چه زود
این رسمش نبود
من زیباترین لحظه های عمرم با تو بود
این رسمش نبود ، این رسمش نبود
خامومم به کی بگم دردمو من
خانومم میفهمه حالمو حسن
... یا زهرا ، یا فاطمه نرو نرو ...
کوچه پُره مِه خونه پُر از آتیش و دوده
این کابوسیه که خوابو از چشام ربوده
رفتی و یه آرزو گذاشتی توی سینم
کاش یه بار دیگه صورت ماهتو ببینم
دنیای علی
دنیاتو گذاشتی تو از این دم پای علی
دنیای علی
بعد از تو چه سخت میگذره این روزای علی
دنیای علی ، دنیای علی
خانومم خیلی دلم تنگه برات
خانومم هنوز تو گوشمه صدات
... یا زهرا ، یا فاطمه نرو نرو ...
شاعر : حسین خدادی