زهرا مادرم ، چادر محبتش پهنه رو سرم
شور – شب چهارم فاطمیه دوم 1401
زهرا مادرم
چادر محبتش پهنه رو سرم
سرمو بالا میگیرم تا نوکرم
به علی ارادتی دارم
عبد حیدرم
کاش میشد که این شبا بودم تو حرم
پیش مرتضی علی باشم خوش ترم
با علی حکایتی دارم
زهرا میخره مارو
وقتی با علی هستیم
از محشر هراسی نیست
ما دل به علی بستیم
... سیدة النساء یا زهرا ...
اسم فاطمه
سبب چکیدن اشک نم نمه
اگه حتی جون بدیم تو روضش کمه
پرچمش الی الابد بالاست
دُرّ و گوهره
از تمومیِ زنا زهرا سرتره
سیده، مطهره، نور و کوثره
فاطمه اِنسیة الحوراست
زهرا مارو دعوت کرد
زیر پرچم حیدر
از لطف بی بی هستیم
ماها آدم حیدر
... سیدة النساء یا زهرا ...
اشکام جاریه
زخم روی پیکرش زخم کاریه
کی میگه که روضه هاشَم تکراریه
اعظم مصیبته والله
معجر خونیه
زخم سینه میگه پشت در خونیه
بمیرم براش که پا تا سر خونیه
روضه هاش حقیقته والله
زهرا چشم به راهه تا
آقامون بیاد از راه
میگیره تقاصش رو
زودِ زود ان شاءالله
... سیدة النساء یا زهرا ...
شاعر : هاشم محمدی آرا