دوتا بازو به دنیا آمده نامش اباالفضل است
مدح خوانی – میلاد حضرت عباس (علیه السلام) 1400
دوتا بازو به دنیا آمده نامش اباالفضل است
دوتا ابرو که وقت رزم پیغامش اباالفضل است
به وقت رزم قاسم از رجزهای علی اکبر
اگر وامی گرفته ضامن وامش اباالفضل است
همان که خَلقاً و خُلقاً شده مانند پیغمبر
علی اکبری که نسخه ی خامش اباالفضل است
علی در ضربه های مستقیمش چون حسین است و
علی در ضربه های نا به هنگامش اباالفضل است
حسین بن علی خاصیت خاصش علی اصغر
حسین بن علی خاصیت عامش اباالفضل است
اباالفضل است معنای اَبوالقِربَه به وقت صلح
و عباس است شیر آن شیر که رامش اباالفضل است
فرات این فالگیر کهنه چون برعکس شد در خود
خودش هم دیده که عکس ته جامش اباالفضل است
شبیه تو شبیه او میان مردمان من هم
کسی را میشناسم کل اسلامش اباالفضل است
اگر کوهی به دریا تکیه دارد در دل شیعه ست
که زینب نیز اقیانوس آرامش اباالفضل است
حسین آری اگر نوشید از انگشت پیمبر شیر
بنوشد با نگاه این شیر از چشمان حیدر شیر
و با اشکی که میریزد به لبهای پسر، بابا
اضافه کرده بر این کاسه ی تا نیمه شِکَّر شیر
مثال محکمی شد بر جناس تام وقتی که
چکانده موقع گریه به حلق شیر مادر شیر
به دور بسترش جمعند شیران بنی هاشم
برادر شیر حیدر شیر مادر شیر خواهر شیر
نگو چشم و نگو ابرو بگو در مسجد رویش
نشسته آهو و رفته است بر بالای منبر شیر
برای شرح چشم و ابرویش یک جفت آهو را
تصور میکنم در حلقه ی یک گله ی نر شیر
گره خورده ست ابرویش به هم از این پل محکم
چه رفت و آمدی دارند با هم این دو لشکر شیر
تمام درد من این است که در اوج نامردی
برای شیر زخمی گشت هر کفتار آخر شیر
شاعر : مهدی رحیمی