وصیت آخرمه عباسم بیا بشین
زمینه – شب 20 رمضان المبارک 1402
هیئت بین الحرمین طهران
وصیت آخرمه
عباسم بیا بشین
جونِ تو و زینب من
نذار بشه زار و غمین
میترسم عباسم از
اشکای غربتِ زینب
تا به الآن هیچکسی
ندیده قامت زینب
میزنن دخترمو
همونایی که دوتا کردن فرق سرمو
میزنن دخترمو
همونایی که توو کوچه میزدن همسرمو
میزنن دخترمو ، میزنن دخترمو
... آه واویلا (۳) به کربلا ...
وصیت آخرمه
جون تو و اهل حرم
حسین تنها روو زمین
میسوزه چشمای ترم
گریونِ اون سه ساله ای
میشم که میگه عمه جون
آتیش گرفته معجرم
گوشواره بُردن اَزَمون
میبَرن بزم شراب
همونا که توو کوچه بستن دستامو طناب
میبَرن بزم شراب
میریزن نامردا همگی روو سر رباب
میبَرن بزم شراب ، میبَرن بزم شراب
... آه واویلا (۳) به کربلا ...
وصیت آخرمه
زینب زار و مضطرم
قدم نذار توو گودال
پیشِ حسینِ بی سرم
شمر میاد با چکمه
لگد به پهلوش میزنه
بدن رو برمیگردونه
حسین بی پیرُهنه
پیرِمردا با عصا
مُتَقَرِباً اِلی الله میزدن چه بی هوا
یا مَرَّمَلٌ بِالدِّماء
چه بلایی سرت اومده ذَبیحاً بِالقَفا
... آه حسین من (۳) تشنه لب ...