ساقیا پُر کن سبویم را که من دلداده ام
شور – گلچین محرم الحرام 1386
ساقیا پُر کن سبویم را که من دلداده ام
دل به زلف و تاب ابروی خمارت داده ام
ساقیا مست و خمورم لیک بر سجاده ام
سرخوش و سرمستُ از جام و شراب و باده ام
گاهُ در مسجد ، گهی بتخانه و مِیخانه ام
مست و حیرانم چه هستم در کدامین خانه ام
گاهُ چون شمعی بسوزم لحظه ای پروانه ام
روزها عاقل ترینم ، شام ها دیوانه ام
تا گلو مِی خورده ام میخندم و کف میزنم
گاه چرخی میخورم هو میکِشم دَف میزنم
تا که جامی میخورم یاد شهادت میکنم
از خُم و ساقی و پیمانه روایت میکنم
با خُم و پیمانه ها از او حکایت میکنم
با خموریِ خودم امشب قیامت میکنم
من علی اللّهی ام مستانه میگویم که هو
ساقیا کم خورده ام پُر کن برایم یک سبو