دل چون از توست دل عالم و آدم بریدم
زمزمه – شب دوم محرم الحرام 1399
دل چون از توست دل عالم و آدم بردم
از سر سفره ی عشق تو زیاد هم بردم
رحمت واسعه ات شامل حال من شد
همه آلودگی ام پاک زِ یادم بردم
عمریست که سوز و اشک و ماتم دارم
در سینه زِ داغ عشق او غم دارم
سوگند به گهواره ی خالی علی
من هر چه که دارم از محرم دارم