حسین در دو جهان از من مسکین تر
تک – شب چهارم محرم الحرام 1390
هیئت بین الحرمین طهران
حسین در دو جهان از من مسکین تر
و از تو که کسی آقاتر نیست
بهشت هر چقدم زیبا باشد
از حرم تو که زیباتر نیست
از غم کربلات دلخونم
بیقرار توام میخونم آقا میخونم
تا کرب و بلا ذکر تو توشه ی راهم بود
من نوکرِ تو بودم و هستم و خواهم بود
قدم میزنم آقا در این وادی
به راه عشق تو پیمودن هست
نشد چشمی که آقا برای تو گریان
نبودنش بهتر از بودن هست
عمریه بی سر و سامونم
بیقرار توام میخونم آقا میخونم
این پرچمِ تو از ازل پشت و پناهم بود
من نوکرِ تو بودم و هستم و خواهم بود
تا که من اسمتو میارم بر لب
فضای روضمون خوشبو میشه
تا که یه یا حسین میگم آقا جان
آدم از این رو به اون رو میشه
تا ابد پای تو میمونم
بیقرار توام میخونم آقا میخونم
پس ما چی شدیم کربلا حاجت ما هم بود
من نوکرِ تو بودم و هستم و خواهم بود