پای روضت گریه کردم من
شور – جلسه هفتگی 1402/03/17
هیئت بین الحرمین طهران
پای روضت گریه کردم من
خودت اینو میدونی
قلبمو بهت هدیه کردم من
خودت اینو میدونی
پشت من گرمِ به تو بوده
اینو همه میدونن
به علامت تکیه کردم من
اینو همه میدونن
آقا من یه نوکرم ، سایته رو سرم
بذار برم با مادرم به حرم
آقا من یه کبوترم ، بده بال و پرم
میمیرم امسالم اگر که نرم
تویی هم درد و تویی درمانم
تویی هم جان و تویی جانانم
تویی هم شاه و تویی سلطانم
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
من جوونیمو برات دادم
نگو که نمیدونی
من به پای تو که افتادم
نگو که نمیدونی
مادرم اسمت رو داد یادم
نگو که نمیدونی
مثل حُرَّم من یه آزادم
نگو که نمیدونی
آقا تو شاهی من گدا ، نگاهی کن به ما
که قلب من برای تو میزنه
آقا این پیرهن که عمری باهاش سینه زدم
یه روز برای من کفنه
تویی آقا و تو هم مولایی
تویی دنیا و اصن عقبایی
تو ذکر روی لب زهرایی
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
اسمِ تو ورد لب زهراست
قمر بنی هاشم
غیرتِ تو غیرت مولاست
قمر بنی هاشم
با تو خوشبختی میشه احساس
قمر بنی هاشم
پرچمِ تو تا ابد بالاست
قمر بنی هاشم
آقا دست منو بگیر ، که بِت شدم اسیر
امیر علقمه دعایی بکن
آقا حرف منه همین ، یل اُم بنین
یه بار گداتونو یه صدایی بکن
دوای دردی اباالفضل آقا
تو خیلی مردی اباالفضل آقا
دیوونم کردی اباالفضل آقا
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
شاعر : علیرضا عیدی