نشسته یه گوشه ی خرابه
زمینه – روز سوم محرم الحرام 1389
نشسته یه گوشه ی خرابه
یه دختر که شبونه میخوابه
رو شونش بار غم یه دنیاست
رو دستاش جای رد طنابه
توو چشماش بارونه
میگیره بهونه
یه گوشه میشینه
با غربت میخونه
خرابه پُر زِ آه و درده
آرومم نکرده سر تو
... یا اَباء مَنِ الِّذی اَیتَمَّنی ...
دل شب چشاش پُر از ستاره
غریب و دور از دیار یاره
با اشکاش رو خاکا مینویسه
که مردم یتیم زدن نداره
توو این شهر خراب
توو اون بزم شراب
اگه عمه نبود
میمردش با رباب
خرابه پُر زِ آه و درده
آرومم نکرده سر تو
... یا اَباء مَنِ الِّذی اَیتَمَّنی ...
نفس هام به چنگ غم اسیره
رُقیت از این زمونه سیره
زیر بازوهامو نیمه ی شب
باباجون عمه میاد میگیره
ببین ای باباجون
ببین قد کمون
به سختی اومدم
برام لالا بخون
لالایی ای طفل ربابه
ای ماه خرابه رقیه
... یا اَباء مَنِ الِّذی اَیتَمَّنی ...
زِ اشک من به زمین خرابه بنویسید
اسیر سلسله را تازیانه لازم نیست