بگید به نوکرا ، گریه کنن برا
زمینه – شب شهادت امام حسن عسکری (ع) 1402
زمینه – ظهر شهادت امام حسن عسکری (ع) 1402
بگید به نوکرا ، گریه کنن برا
غربت بی نهایت غریب سامرا
تموم آسمونم شده غم سرا
از غم بی نهایت غریب سامرا
زندون ، تبعید
سخته توو شهری که یه آشنا نداری
دشنام ، تهمت
برای زخمای دلت دوا نداری
میخونم با صوت حزین آیه ی راجعون
میبارم از ابرای چشمام برای تو خون
شریکم توو داغ یتیمیِ صاحب زمون
... واویلا ، واوایلا (4) ...
بمیرم براش این دم آخره
تنش بی رمق ساکن بستره
چقد حالتش مثه مادره
فلک داره مولامو زود میبَره
دستاش سرده
چند روزه خونه بی صداش صفا نداره
میخواد پاشه
بچه هاشو ببوسه اما نا نداره
بمیرم جوونه ولی پیر شده مثل مادر
شکسته از این زندگی سیر شده مثل مادر
با این زهر توو خونه زمین گیر شده مثل مادر
... واویلا ، واوایلا (4) ...
پُر از خِس خِسه نفس های تو
کویری شده نقش لبهای تو
دم احتضار و اشکای تو
بوی کربلا داره حرفای تو
تشنه بودی
با لب تشنه توو غریبی جون سپردی
اما مثلِ
آقام امام حسین شما نیزه نخوردی
نبودی ببینی که جد غریبت توو گودال
شبیه پرستوی سرکنده میزد پَر و بال
ندیدی لب خشک آقام با پای عدو شد لگدمال
... حسین جان ، حسین جان (4) ...
شاعر : حسن دهقان