هر دم به ضریح بی نشانت ای ماه
شعرخوانی – شب سوم فاطمیه اول 1390
هر دم به ضریح بی نشانت ای ماه
بسته ست دخیل قلب من با صد آه
عمریست تپش های دلم میگوید
یا فاطمه اِشفَعی لَنا عندالله
در سایه ی نور حضرت انشاءالله
در وادیِ طور حضرت انشاءالله
در مکتب عشق فاطمی میمانیم
تا صبح ظهور حضرت انشاءالله
اسرار حقیقیِ حیاتم زهراست
معنای عبادتم صلاتم زهراست
دیگر چه غم از کشاکش این دنیا
وقتی که فرشته ی نجاتم زهراست
شاعر رباعی اول : یوسف رحیمی