گنبد طلایی رنگت ، دل منو کرده تنگت
شور – جلسه هفتگی 1389/12/04
گنبد طلایی رنگت
دل منو کرده تنگت
نمیرسه بهشت هم به
پای حرم قشنگت
من نوکری سر و سادم
عشقِ تو آبرو دادم
خونه ی من کربلاته
از وطنم دور افتادم
کبوتری ام که روی بامتم
تا دنیا دنیاست آقا غلامتم
خدارو شاهد میگیرم
که بدون تو میمیرم
آخرم نگفتی آقا
کربلا میرم نمیرم
صفا و مروه ی من شد
حرم خودِ تو ساقی
روضه ی تو تا ابد هست
به قوت خودش باقی
توو روضه ها توو دارالسلامتم
تا دنیا دنیاست آقا غلامتم
عاشقا یه روزایی بود
خوب امتحان پس میدادم
برای زیارتِ تو
عاشقونه دست میدادم
آرزوی دل من یک
زیارت از روو خلوصه
تذکره ی کربلامون
دست خودتو میبوسه
وقتی که من میفرستم
سلاممو با یه پیکی
ای وای اگه بگی آقا
چه سلامی چه علیکی
دخیل عشقم ، دخیل نامتم
تا دنیا دنیاست آقا غلامتم