چند روزه خونه سوت و کوره
زمینه – شب سوم فاطمیه دوم 1392
چند روزه خونه سوت و کوره، سوت و کوره
کوچه غم انگیز بی عبوره، بی عبوره
ای خدا بابا چه صبوره، چه صبوره
باز زیر بارون ، توی ایوون
زانوی غمو بغل کرده باباجون
دل پُر خون ، تنِ بی جون
نداره رمق پس از شام غریبون
که خدایا چی آورده به سرم قنفذ ملعون
... وای وای ، وای وای ...
چند روزه زینب خونه داره، خونه داره
خونه بی مادر سو نداره، سو نداره
تاریکه مثل شب تاره، شب تاره
باز دل زینب ، دل پُر تب
که داره بهونه ی مادرو هر شب
کارِ خونه ، دونه دونه
کمکش میاد ملائک مقرب
آخه میخواد لباسای مادرو کنه مرتب
... وای وای ، وای وای ...
شب شده دل در تب و تابه، تب و تابه
حال حسینش چه خرابه، چه خرابه
تشنه ی آبه نمیخوابه، نمیخوابه
باز دل پُر غم ، اشک نم نم
چه کنه علی با این زخم بی مرهم
پُره بغضه ، شده روضه
که تَه فاطمیه اش شده محرم
این حسینه که واسش اشک میریزن عالم و آدم
... کربلا کربلا ، کربلا کربلا ...