تا چشام خورد به پرچمِ تو آقاجون کشیدم آه
زمینه – جلسه هفتگی 1402/08/17
هیئت بین الحرمین طهران
تا چشام خورد به پرچمِ تو آقاجون کشیدم آه
تازه فهمیدم اینو که چیه عشق توی یک نگاه
خیلی دوسِت دارم
عمریه عاشقتم عشق قدیمی
تو کس و کار من از اون بچگیمی
ممنونتم که هنوز توو زندگیمی
خیلی بهت مدیونم
کی مثه تو آقاجون منو باور کرد
کی با نداریِ من مثل تو سر کرد
حال دلم رو فقط روضت بهتر کرد
آروم جون ، ای مهربون
ارباب حسین ارباب حسین
بامعرفت ، روزی رسون
ارباب حسین ارباب حسین
... جانم حسین ، جانم حسین ...
بوده واسه غمای تو همیشه غصه خوردنم
منو پیش خودت ببر آقاجون بعد مُردنم
تنهام نذار آقا
وقتی که خاک میریزن روی مزارم
این همه من اومدم حالا یکبارم
تو شب اول قبر بیا کنارم
وقتی زیر خاکم
نوکریای منو یادت نره ها
آبرو داری بکن واسه من آقا
میدونی عاشقتم حتی اون دنیا
آخر یه شب توو روضه هات
میشم فدات میشم فدات
کاشکی منو خاکم کنن
توو کربلات توو کربلات
... جانم حسین ، جانم حسین ...
رو لبم آهِ حسرته غم دوریت عذاب من
آرزوم اینه لااقل تو بیای توی خواب من
دلتنگ دلتنگِ
دیدن کرب و بلا دم غروبم
کاش بغلم کنی که خیلی آشوبم
کِی تورو میبینمت آقای خوبم
یاد تو می افتم
هر دفعه که آقاجون بارون میگیره
من مگه خاطره هات از یادم میره
آقا شبای فراق خیلی دلگیره
هر شب میگم با مادرم
کرب و بلا ، کرب و بلا
اَللّهم الرزقنا حرم
کرب و بلا ، کرب و بلا
... آقام حسین ، آقام حسین ...
شاعر : فرید نادرعلی