تکیه گاه آخرم مرو زهرا
زمینه – شب اول فاطمیه دوم 1402
هیئت بین الحرمین طهران
تکیه گاه آخرم مرو زهرا
ای امید آخرم مرو زهرا
غم نشسته بر دل من
ای تمام حاصل من
مرو از این خانه 2
کن نظاره حال زارم
بی تو من خوشی ندارم
مرو از این خانه 2
آتشی افتاده بر جانم
فاطمه بی تو من حیرانم
با این چشم گریان
از درد بی درمان
شِکوِه کجا ببرم ببرم
با این حال خسته
لب از غصه بسته
خم شده این کمرم کمرم
... فاطمه جانم ، فاطمه جانم ...
روی صورت تو دست دشمن خورد
خاطرِ تورو یه بی حیا آزرد
هی نفس زدی ولیکن
دستِ تو جدا شد از من
میان نامحرم 2
تو بی زیر دست و پایی
محسنِ تو شد فدایی
میان نامحرم 2
روی کبود و نیلی داری
زخمی و مجروح از مسماری
یارم خورده سیلی
غصه خوردم خیلی
شرمو ببین تو زِ چشم تَرَم
دنیا تاره تاره
حیدر شد بیچاره
من چه کنم چه کنم چه کنم
... فاطمه جانم ، فاطمه جانم ...
ای که قوتی به پای لرزانم
میروی زِ رفتنت پریشانم
از حسادت حسودان
عمر تو رسیده پایان
زِ غصه رنجوری 2
ای خوشیِ روزگارم
فاطمه بمان کنارم
چه تلخه این دوری 2
با اینکه غرقِ غم و دردی
موی زینب را شانه کردی
در این شام آخر
با چشمانی مضطر
داری به دل تو عزای حسین
روضه خواندی امشب
همراهِ با زینب
گریه کنی به هوای حسین
... ای حسین جانم ، ای حسین جانم ...
شاعر : هاشم محمدی آرا