تنها درستِ زندگیِ اشتباه من
شعرخوانی – جلسه هفتگی 1402/10/20
تنها درستِ زندگیِ اشتباه من
در پرتگاه حادثه ها جان پناه من
ای نامِ تو قشنگترین شکل بندگی
در دست های توست یقیناً صلاح من
با شادیِ تو حال دلم خوب میشود
ای درد عشقِ تو سبب اشک و آه من
روزی به عشقِ تو شد و روزی به هجر تو
ای روزهای هفته و ای سال و ماه من
آری تویی درست ترین راه زندگی
هرگز جدا نگشته از این راه، راهِ من
از عشق جز فراق نصیبم نگشته است
آیا چه بود جز غم عشقت گناه من
این مردم از همه طرفم سنگ میزنند
تنها سری شکسته شد آقا گواه من