یه نفسِ خسته پیچیده توو سینم
سنگین – شب هفتم محرم الحرام 1404
هیئت خادم الرضا قم
یه نفسِ خسته پیچیده توو سینم
نمیشه رها تا حرمو نبینم
یه دلِ شکسته که شده فراموش
نداره کسی جز یه ضریح شش گوش
دلگیرم ، خیلی غمگینم
بُغض دارم خیلی سنگینم
آرومم ، ابر بارونم
میخندم اما داغونم
مستم مجنونم
هر دم میخونم
دوسِت دارم میدونم
خستم بی تابم
آقا دریابم
دوسِت دارم اربابم
... جانم ثارالله (2) ، جانم اباعبدالله ...
اینا غمِ عشقه روی موی سفیدم
غمِ تو عظیمه آقای شهیدم
دل منو برده صورت ملیحت
به خدا ندیدم کسیو شبیهت
شیرینی خیلی زیبایی
مجنونم خیلی لیلایی
با چشمات قلبو خام کردی
وحشی بود دل رو رام کردی
یارا دلدارام
یارا غمخوارم
دوسِت دارم سالارم
جانا جانانم
شاها سلطانم
دوسِت دارم ای جانم
... جانم ثارالله (2) ، جانم اباعبدالله ...
نمیگیره از من احدی سراغی
قمرِ شبامه ، قمرِ عراقی
حاجتمه دست قلم اباالفضل
نوک آسمونه علم اباالفضل
نامردن مَردم ، مرد اونه
پشتم رو داره مردونه
این مصرع خیلی حساسه
مضمونم چشم عباسه
زیبا ، ماه عباس
قبله گاه عباس
دوسِت دارم شاه عباس
جاویدان عباس
جان سلطان عباس
دوسِت دارم خان عباس
... جانم اباالفضل (2) ، جانم آقام اباالفضل ...
شاعر : امیرحسین پارسا