توو کوچه ها زخمم نمک خورده
شور – شب اول فاطمیه دوم 1404
هیئت بین الحرمین طهران
تو کوچه ها زخمم نمک خورده
انگشترت اِنقد تَرَک خورده
درد منو هیچکس نمیفهمه
زهرام جلو چشمام کتک خورده
دستامو از دستات جدا کردن
توو شعله دنبالِ تو میگردم
جوری زد و جوری زمین خوردی
سنگینیِ دستاشو حس کردم
دار و ندار زندگیم
چیزی بگو حرفی بزن
خاکی میشه باز چادرت
هرشب توو کابوسِ حسن
... زهرای من ، زهرای من ...
از تو خجالت میکشم زهرا
از خاکِ روو چادر نمازِ تو
از پا منو میندازه میدونم
این چشمای نیمه بازِ تو
روتو نگیر از من که میمیرم
دنیا بدونِ تو برام پوچه
اینقد پُر از زخمی که حیرونم
از جنگ برگشتی یا از کوچه
دار و ندار زندگیم
زخمی ترین یاسِ علی
اشکاتو پاک کن فاطمه
گریه نکن واسه علی
... زهرای من ، زهرای من ...
پاشو و پاک کن اشک زینب رو
پاشو حسینت سرپناه میخواد
خونه خراب میشم بدونِ تو
پاشو که حیدر تکیه گاه میخواد
واسه حسینت پیرُهن دوختی
با دستایی که سرد و بی جونه
پیرهن که جای خود توی گودال
انگشترم واسش نمی مونه
مادر به سینش میزنه
شمر اومده بالا سرش
از توی گودال میبَرن
انگشتو با انگشترش
... جانم حسین ، جانم حسین ...
دانلود
