مادر انداخته گردنِ من این مدال نوکریو
شور – شب دوم فاطمیه دوم 1404
هیئت بین الحرمین طهران
مادر انداخته گردنِ من این مدال نوکریو
کی میتونه بگیره از ما بردنِ نام علیو
بی واهمه بگو علی علی
با فاطمه بگو علی علی
با پای دل الآن برو نجف
بی خاتمه بگو علی علی
یاور و یاره ، واللّهه کراره
از سرم عشقش دست برنمیداره
وقتی که نوکر اِنقد دوسش داره
من برم دوزخ حیدر نمیذاره
... یا علی مولا ، حیدر علی مولا ...
اگه حست میگه که الآن علی نشسته روبروت
برده خانوم وقت نمازش اسم مارو بین قنوت
قید همه رو جز علی بزن
بسپار خودتو به اباالحسن
غیر از علی و فاطمه کسی
خیرش نمیرسه به تو و من
واقعاً مَرده ، مردونگی کرده
یاور مظلومه بی هماورده
مثل زهرا پای حق وسط باشه
مرتضی از حرفش برنمیگرده
... یا علی مولا ، حیدر علی مولا ...
خنکای بهشت کجا و سایه ی دیوار علی
من میخوام جنتو ببینم به شوق دیدار علی
میبخشه به من آبرو علی
فرقی نداره با وضو علی
میگن کیه امیرالمومنین
میگم بدون جستجو علی
روسفیدم کن ، غرق امیدم کن
با یه لبخند مولا مریدم کن
جون میخوای اصلاً من سر میدم واست
مثل میثم روو دارت شهیدم کن
... یا علی مولا ، حیدر علی مولا ...
شاعر : حسن دهقان
