اگه روضه ها برپاست کرم بی بی زهراست

اگه روضه ها برپاست ، کرم بی بی زهراست

ولی حیف که آقا مهدی دلش خونه و تنهاست

محرم فصل درده ، فاطمه گریه کرده

تا وقتی که همه نخوایم آقا برنمی گرده

آقام آقام ، آقام آقام

امسال هم آقا جات توی روضه خالیه

نیستی ببینی چه شوری و چه حالیه

بوی عطر یاسِش داره مستم میکنه

من مطمئنم آقا همین حوالیه

آقا جای دوری نمیره

با نگات این مُرده جون میگیره

آقا بیا که خیلی دیره

... آقا آقای غریبم ، آقا آقای غریبم ...

گِلَم از گِلِت آقا ، کجاست منزلت آقا

چیکار کنم بسوزه واسه ی من دلت آقا

همه آرزوم اینه ، چشام تورو ببینه

یه روزی میای و شفا میگیره زخم سینه

آقام آقام ، آقام آقام

یه روزی یکی میاد که رؤیای منه

یکی که نفس هاش نبض شعرای منه

یه روزی یکی میاد که لبخند خداست

مَردم بدونید که این آقای منه

آقا جای دوری نمیره

با نگات این مُرده جون میگیره

آقا بیا که خیلی دیره

... آقا آقای غریبم ، آقا آقای غریبم ...

اگـه دوری از اینجا اگه هستی کنارم

دعا کن این روزای آخرو دووم بیارم

منم و دلِ تنگم ، منم و بغض هر شب

تو و گریه برا مصیبتای عمه زینب

آقام آقام ، آقام آقام

قرارمون آقا مگه این جمعه نبود

تو روضه های مشک و سقا و عمود

دونه دونه موهام داره سفید میشه

بیا آقا قبل اینکه دیر شِه خیلی زود

آقا جای دوری نمیره

با نگات این مُرده جون میگیره

آقا بیا که خیلی دیره

... آقا آقای غریبم ، آقا آقای غریبم ...

شاعر : محمد ابراهیمی اصل