دیوونه ام دیوونه ، دارم بهونه
واحد – شب پنجم فاطمیه اول 1401
تک – شب اول محرم الحرام 1402
دیوونه ام دیوونه ، دارم بهونه
میگم رفاقتونه دوسِت دارم
میگم پیشت بمونه ، توو این زمونه
اونکه برام میمونه تویی یارم
یارم ، دلبر و دلدارم ، ماه شب تارم
همه خونوادمم میدونن دوسِت دارم
یارم ، بهت بدهکارم ، هرچی که من دارم
پای تو وسط باشه برا تو مایه میذارم
شاه همه دنیایی و ما نوکر دربارت
ساده میگم آقا من بهت چقدره میخوامت
شاهرگمو میذارم وسط بهت بشه ثابت
... مولا ابی عبدالله ، مولا ابی عبدالله ...
واسم عزیز جونی ، برام بمونی
آخر مهربونی خاطرخواتم
خودت که خوب میدونی ، مرادمونی
روزیمو میرسونی خاک پاتم
پاتم ، اسیر چشماتم ، ملجأ حاجاتم
واسه ی حرم اومدنم لَنگ یه امضاتم
پاتم ، غرق عنایاتم ، عاشق سقاتم
از بچگی تا به همین ثانیه باهاتم
اسم تورو مادر اولین دفعه داده یادم
تا به خودم اومدم دیدم به دامت افتادم
اسیر تواَم از قید و بند دنیا آزادم
... مولا ابی عبدالله ، مولا ابی عبدالله ...
لطف تو بی شمارش ، نگات آرامش
رقیه کرده خواهش بخریمون
روضه پُر از دیوونه ست ، شبیهِ خونه ست
واسطمون سه ساله ست بخریمون
ایوون طلای تو عشقم ، تا میخوره چشمم
به ضریحت انگاری که روح میره از این جسمم
اینجا همون که میخوامه ، پاتوق شب هامه
چند ساله بین الحرمینت همه دنیامه
هرچی سینه میزنم برات نمیره از یادت
دستمو توو دستِ تو گذاشت رقیه ساداتت
الهی فدای تو و بچه هات و اجدادت
... مولا ابی عبدالله ، مولا ابی عبدالله ...
شاعر : محمدرضا محمدزاده