به علی دستامو ول نکن رو نگیر از گدا
هیئت بین الحرمین طهران
به علی دستامو ول نکن روو نگیر از گدا
میزنم از ته وجودم تورو یک دم صدا
تو نگاهت همیشه لطف و کرم و بخششه
یه نگاه کن به اشک چشمام که مثه خواهشه
باز اومدم
تا که نگاهم بکنی ، تو روبراهم بکنی
باز اومدم
خسته و درمونده منم ، همیشه شرمنده منم
لا تُؤدِبنی علی شده پناه من
لا تُعَذِبنی ببین تو اشک و آه من
... الهی اَلعفو به حق علی ...
منم اون بنده ی فراری ، منم اون بی وفا
منم اونی که تو معاصی میزنه دست و پا
منم اون که شکسته صدبار همیشه توبشو
تو یه بار از کرم نگاه کن دلِ آشوبشو
رحمت تو
شامل حالم شده باز ، ای کریم بنده نواز
من اومدم
با تو کنم راز و نیاز ، با منه بیچاره بساز
قابل التوبات دلیل توبه های من
سامع الاصوات خدا شنو صدای من
... الهی اَلعفو به حق علی ...
نمیشه تشنه باشی اما دیگه بی جون نشی
یاد لبهای تشنه باشی ولی گریون نشی
مگه میشه که آب ببینی نشه قلبت کباب
نری تا خیمه های بی آب پیش طفل رباب
وا عطشا
گریه ی اصغر یه طرف ، گریه ی مادر یه طرف
وا عطشا
ذکر لب اهل حرم ، تاب و تب اهل حرم
با لب تشنه بُریده شد سر حسین
خنجر و دِشنه بُریده حنجر حسین
... الهی اَلعفو به حق الحسین ...
شاعر : هاشم محمدی آرا