من فقط به عشق توئه که زنده ام
واحد – اربعین حسینی 1388
من فقط به عشق حرم توئه که زنده ام
من فقط به عشق کرم توئه که زنده ام
توی حرم تو خودم رو بالاتر زِ ابرا میبینم
پای ضریح تو بهشتو به والله تو دنیا میبینم
توی خواب و رؤیا همیشه خودم رو من اونجا میبینم
سحرای شبهای جمعه دل دیوونم بی قراره
میپره تا گنبد طلایی به ضریح تو سر میذاره
من فقط به عشق نگاه تو بر سینه زدم
من فقط به عشق حرم تو روضه اومدم
اگه تو نباشی نمیخوام یه لحظه تو دنیا بمونم
الهی که اسم قشنگت دم مرگ نره از زبونم
با ذکر اباالفضل تموم فلک رو آقا میلرزونم
اسم تو به هر دل میشینه ، به رکاب عالم نگینه
شش گوشه ی تو قبل کعبه خونه ی خدا رو زمینه
من فقط به عشق وزیر تو احساسی شدم
من فقط به عشق خودِ خدا عباسی شدم
نگاه اباالفضل دلم رو ربوده دیگه بی دل شدم
به دعای زهرا بودش که تو این عشق منم شامل شدم
دلخوشیم همینه تو دنیا گدای ابوفاضل شدم
دلارو به زلفش میبنده ، ذوالفقار ابروش کمنده
به کوری چشم حسودا پرچم اباالفضل بلنده